آنتی بادی گیرنده CD8 انسانی نشاندار با FITC، محصول سایتو متین ژن، Anti-human CD8-FITC antibody

آنتی بادی گیرنده CD8 انسانی نشاندار با FITC در روش های فلوسیتومتری، ایمونوفلورسنت، الایزا، وسترن بلات، ایمونو هیستوشیمی، کشت سلولی (فعال کننده سلول های T).

ویژگی های آنتی بادی گیرنده CD8 انسانی نشاندار با FITC

CD8a یک گلیکوپروتئین نوع 32-34 کیلو دالتونی است. و یک همودایمر (CD8a / a) یا هترو دایمر (CD8a / b) با CD8b تشکیل می دهد. CD8، همچنین به عنوان T8 و Leu2 شناخته می شود. عضوی از خانواده ایمونوگلوبولین است که در اکثر تیموسیت ها، زیرمجموعه سلول های T خون محیطی و سلول های NK وجود دارد. (که تقریباً به طور انحصاری همودایمرهای CD8a را بیان می کنند). CD8 به عنوان گیرنده مشترک با گیرنده های سلول T محدود شده در کلاس I MHC در شناسایی آنتی ژن و فعال سازی سلول T عمل می کند. و نشان داده شده است که در تمایز تیموس نقش دارد.

دو دمین در CD8a برای عملکرد مهم هستند: دامنه IgSF خارج سلولی دامنه α3 کلاس MHC I را متصل می کند. و موتیف سیتوپلاسمی CXCP به تیروزین کیناز p56 Lck متصل می شود.
CD8 در فعال سازی و انتخاب سلول T نقش مهمی دارد. دامنه IgSF خارج سلولی CD8α به یک تعیین کننده غیر چند شکلی در مولکول های کلاس I HLA (دامنه α3) متصل می شود.. و CD8 را قادر می سازد به عنوان یک گیرنده مشترک با TCR محدود MHC کلاس I .در هنگام شناسایی سلول T از آنتی ژن، عمل کند. دامنه سیتوپلاسمی CD8α با Lck، یک پروتئین تیروزین کیناز خانواده Src مرتبط است. که در سیگنالینگ داخل سلولی نقش دارد. آنتی بادی های مونوکلونال ՀՀԿ-T8 و HIT8a مسدود کننده نیستند.

گزارش شده است که این کلون با زیرمجموعه ای از لنفوسیت های خون محیطی، اما نه مونوسیت ها. و نه گرانولوسیت ها، از بابون و هر دو میمون رزوس و سینومولگوس ماکاک واکنش نشان می دهد. به طور کلی، فرکانس بالاتر لنفوسیت های CD8 + و CD4 + CD8 + در پستانداران غیر انسانی. در مقایسه با اهدا کنندگان طبیعی انسان مشاهده می شود.

ویژگی های برچسب FITC

ایزوتیوسیانات فلورسئین (FITC) مشتقی از فلورسئین است که در کاربردهای گسترده مورد استفاده قرار می گیرد از جمله فلوسیتومتری. FITC مولکول اصلی فلورسئین است که با یک گروه واکنش ایزوتیوسیانات (−N = C = S) عملکردی شده. و یک اتم هیدروژن را در حلقه پایین ساختار جایگزین می کند. این ماده معمولاً به صورت مخلوطی از ایزومرها، 5-ایزوتیوسیانات فلورسئین (5-FITC) و 6-ایزوتیوسیانات فلورسئین (6-FITC) در دسترس است. FITC نسبت به هسته های حساس از جمله گروه های آمین و سولفیدریل بر روی پروتئین ها واکنش نشان می دهد.
یک گروه عملکردی سوکسینیمیدیل استر متصل به هسته فلورسئین، ایجاد “NHS-fluorescein”، یکی دیگر از مشتقات واکنش آمین مشترک را تشکیل می دهد. که دارای ویژگی بسیار بیشتری نسبت به آمین های اولیه در حضور هسته های دیگر است.

FITC دارای طول موجهای اوج طیف تحریک و انتشار تقریباً 495 نانومتر و 519 نانومتر است، به آن یک رنگ سبز می بخشد. مانند اکثر فلوروکروم ها، مستعد سفید شدن عکس است. به دلیل مشکل در عکسبرداری عکس، مشتقات فلورسئین مانند الکسا 488 و DyLight 488. برای کاربردهای مختلف شیمیایی و بیولوژیکی طراحی شده اند. که در آن به قابلیت پایداری نور، شدت فلورسانس بالاتر یا گروه های مختلف پیوست نیاز است.

لینک های مفید:

• پروتوکل های استاندارد
• محصولات مشابه آنتی بادی گیرنده CD8 انسان نشاندار با FITC