کیت الایزا اینترلوکین 17a انسانی یا Human Interleukin-17a، کارمانیا پارس ژن

کیت الایزا اینترلوکین 17a انسانی یا Human Interleukin-17a شرکت کارمانیا پارس ژن (96 تستی)، برای اندازه گیری کمی IL-17a در نمونه سرم، پلاسما، مایع مغزی-نخاعی و سوپرناتانت کشت سلولی طراحی شده است.

مشخصات اینترلوکین 17a

اینترلوکین 17a پروتئینی است که در انسان توسط ژن IL17A کدگذاری می شود. IL-17a، که اغلب به آن IL-17 گفته می شود، در سال 1993 در سطح رونویسی توسط Rouvier و همکارانش کشف شد. اینترلوکین 17a انسانی و موشی چند سال بعد توسط Yao و Kennedy کلون شد.

لنفوسیت ها از جمله +CD4+ ،CD8، سلول های T گاما دلتا یا (gamma-delta T (γδ-T، سلول های NK و سلول های لنفاوی ایمنی ذاتی (ILC)، منابع اصلی ترشح IL-17a هستند. همچنین گزارش شده است که نوتروفیل ها نیز تحت شرایط خاص میتوانند IL-17a تولید کنند.

سلول های کمکی T تولید کننده IL-17A (سلول های Th17)، یک رده مشخص از رده Th1 و Th2 CD4 هستند و تمایز سلول های Th17 به مسیر سیگنالینگ STAT3 و RORC نیاز دارد.

گیرنده IL-17a یا IL-17Ra برای اولین بار از سلول های thymoma موش EL4 جدا و کلون شد و فعالیت زیستی IL-17A با تحریک فعالیت فاکتور رونویسی NF-kappa B و نیز ترشح اینترلوکین 6 در فیبروبلاست ها، تایید شد.

کاربرد ها و ویژگی ها

مقادیر بالای این سایتوکاین با چندین بیماری التهابی مزمن از جمله آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و مولتیپل اسکلروزیس همراه است.وجود IL-17 در تعدادی از بیماری های چشمی مرتبط با رگزایی اثبات شده است. افزایش غلظت IL-17 در مایع زجاجیه در طی رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو نشان داده شده است. افزایش نرخ سلول های Th17 و غلظت های بالاتر IL-17 در بیماران مبتلا به انحطاط ماکولای وابسته به سن نیز مشاهده شده است.

کیت الایزا اینترلوکین 17a انسانی با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال ضد IL-17a انسانی طراحی و تولید شده است، بنابراین در اندازه گیری موارد مشابه حیوانی کاربرد ندارد.