کیت تشخیص پراکسیداز در شیر (پایش صحت پاستوریزاسیون)

کیت تشخیص پراکسیداز در شیر (پایش صحت پاستوریزاسیون)

کیت تشخیص پراکسیداز در شیر، یک کیت رنگ سنجی برای تایید پاستوریزاسیون شیر است. در این کیت از یک روش ساده و رنگ سنجی مبتنی بر آنزیم برای اندازه گیری غیرفعال شدن لاکتوپراکسیداز گاوی در نمونه های شیر، برای تعیین پاستوریزاسیون استفاده می کند. این روش حساس و سریع است و صحت پاستوریزاسیون را در حدود 10 دقیقه تشخیص می دهد.

حرارت دادن برای حفظ شرایط بهداشتی و برای افزایش ماندگاری شیر و فرآورده های شیر ضروری است. به دلیل مقاومت حرارتی متفاوت، برخی از آنزیم های شیر می توانند به عنوان شاخصی برای تعیین اثربخشی عملیات حرارتی شیر و فرآورده های لبنی استفاده شوند. برای کنترل و شناسایی شیرهای حرارت دیده، از غیرفعال کردن آنزیم های وابسته به دما در شیر استفاده می گردد. تعیین وجود یا عدم وجود لاکتوپراکسیداز (LPO) و آلکالین فسفاتاز (ALP) یک روش معمول در صنایع لبنی است که برای نظارت بر کارایی و شدت پاستوریزاسیون انجام می شود. آنزیم پراکسیداز (لاکتوپراکسیداز) یکی از مقاوم ترین آنزیم های موجود در شیر است و فقط حرارت دادن شیر به مدت 15 ثانیه در دمای بالای  76 درجه سانتیگراد باعث غیر فعال شدن این آنزیم می گردد. لذا عدم وجود این آنزیم در شیر نشان از اعمال دمای بالای 76 درجه سانتیگراد در شیر است. در حالی که تشخیص آلکالین فسفاتاز برای نظارت بر حرارت کافی طولانی مدت یا کوتاه مدت استفاده می شود، اندازه گیری پراکسیداز در شیر (لاکتوپراکسیداز) امکان ارزیابی حرارت صحیح در دمای بالا را فراهم می کند. بر این اساس، فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در شیر حرارت دیده کوتاه مدت باید منفی و فعالیت آنزیم لاکتوپراکسیداز باید مثبت باشد، در حالی که هر دو آنزیم در شیر حرارت دیده در دمای بالا باید غیرفعال شوند.